سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و فرمود : ] آن که به عیب خود نگریست ، ننگریست که عیب دیگرى چیست ، و آن که به روزى خدا خرسندى نمود ، بر آنچه از دستش رفت اندوهگین نبود ، و آن که تیغ ستم آهیخت ، خون خود بدان بریخت ، و آن که در کارها خود را به رنج انداخت ، خویشتن را هلاک ساخت ، و آن که بى‏پروا به موجها در شد غرق گردید ، و آن که به جایهاى بدنام در آمد بدنامى کشید ، و هر که پر گفت راه خطا بسیار پویید ، و آن که بسیار خطا کرد شرم او کم ، و آن که شرمش کم پارسایى‏اش اندک هم ، و آن که پارسایى‏اش اندک ، دلش مرده است ، و آن که دلش مرده است راه به دوزخ برده . و آن که به زشتیهاى مردم نگرد و آن را ناپسند انگارد سپس چنان زشتى را براى خود روا دارد نادانى است و چون و چرایى در نادانى او نیست ، و قناعت مالى است که پایان نیابد ، و آن که یاد مرگ بسیار کند ، از دنیا به اندک خشنود شود ، و آن که دانست گفتارش از کردارش به حساب آید ، جز در آنچه به کار اوست زبان نگشاید . [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 86 فروردین 28 , ساعت 7:24 عصر

در مورد پست قبلیم

 

اگه راستشو بخواین، من خودم مطلب قبلیمو تا یه حدی قبول دارم چون انتقاد کردن عادت بدی نیست و در بسیاری از مواقع سازنده هم هست.

مثلاً خودم. یه زمانی(وقتی کوچیکتر بودم) عادت بدی داشتم که وقتی چیزی می شنیدم واز ته دل می خواستم بخندم بلند می خندیدم البته در جمع نه!! به نظر

خودم اون خنده م در شأن یه دختر 12 ساله نبود .

برادرم به خاطر خندم ازم انتقاد کرد منم خودمو درست کردم و الآن دیگه خوب می خندم.

بس من نمی گم انتقاد نکنین ، بکنین ولی یه جوری که به طرف مقابل بر نخوره.

البته من کوچیکتر از این حرفام که بخوام شما رو نصیحت کنم این فقط در حد یه نظره.

 

 

لیست کل یادداشت های این وبلاگ