دوشنبه 87 شهریور 25 , ساعت 10:32 عصر
یکى از استادان رشته ى فلسفه ، در یکى از دانشگا ههاى امریکا ، وارد کلاس درس مى شود و به دانشجویان میگوید میخواهد از آنها امتحان بگیرد ، بعدش صندلى اش را بلند میکند و میگذارد روى میزش ، و میرود پاى تخته سیاه ، و روى تابلو ، چنین مى نویسد : ثابت کنید که اصلا این " صندلى " وجود ندارد !
دانشجویان ، مات و منگ و مبهوت ، هر چه به مغز شان فشار میآورند و هر چه فرضیه ها و فرمول هاى فلسفى و ریا ضى را زیر و بالا میکنند ، نمى توانند از این امتحان سر بلند بیرون آیند . تنها یک دانشجو ، با دو کلمه ، پاسخ استاد را میدهد . او روى ورقه اش مینویسد : کدام صندلى ؟؟
دانشجویان ، مات و منگ و مبهوت ، هر چه به مغز شان فشار میآورند و هر چه فرضیه ها و فرمول هاى فلسفى و ریا ضى را زیر و بالا میکنند ، نمى توانند از این امتحان سر بلند بیرون آیند . تنها یک دانشجو ، با دو کلمه ، پاسخ استاد را میدهد . او روى ورقه اش مینویسد : کدام صندلى ؟؟
نوشته شده توسط فاطیما | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
فاطیما سلام. من فاطیما هستم. متولد 1372 هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.. توجه! راستی باید بگم که متاسفانه مطالب این وبلاگ تا مدت یک سال در فهرست موضوعات نوشته ها قرار نگرفته است،وشما باید برای دسترسی به آنها به آرشیو وبلاگ مراجعه کنید. مطالب این وبلاگ از تاریخ 23/10/1386 در فهرست موضوعلت نوشته ها وارد شده است. جمله ای که مرا تکان داد: (( مردی که کوهی را برمی دارد، با برداشتن سنگ های کوچک آغاز می کند.)) _ ویلیام فانکر _ هرگز فرصتی رابرای شاد کردن دیگران از دست ندهید، چرا که خود شما از این کار سود می برید! حتی اگر هیچ کس نداند شما چه می کنید! جهان پیرامون شما خوشنود تر خواهد شد. و همه چیز برای شما بسیار آسان تر می شود. در این جهانم و لحظه اکنون را می زییم اگر کار خوبی هست که می توانم انجام دهم، یا شادی ای هست که می توانم به دیگران ببخشم، |