یکشنبه 87 اردیبهشت 1 , ساعت 7:13 عصر
چشم یک روز گفت:« من در آن سوی این دره ها کوهی را می بینم که از مه پوشیده است.این زیبا نیست؟»
گوش لحظه ای خوب گوش داد ، سپس گفت:« پس کوه کجاست؟من کوهی نمی شنوم.»
آنگاه دست درآمد و گفت:« من بیهوده می کوشم آن کوه را لمس کنم، من کوهی نمی یابم.»
بینی گفت:« کوهی در کار نیست.من او را نمی بویم.»
آنگاه چشم به سوی دیگر چرخید، و همه درباره ی وهم شگفت چشم گرم گفت و گو شدند و گفتند« این چشم یک جای کارش خراب است»
جبران خلیل جبران
پاورقی:
من نتیجه گیری که از این داستان زیبا کردم این بود که اگر خودمون نمی تونیم چیزی رو درک کنیم فکر نکنیم که اون چیز بیخود و ابلهانه است.و کسی رو که اون رو درک می کنه متوهم ندونیم و مسخره ش نکنیم.
نوشته شده توسط فاطیما | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
فاطیما سلام. من فاطیما هستم. متولد 1372 هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.. توجه! راستی باید بگم که متاسفانه مطالب این وبلاگ تا مدت یک سال در فهرست موضوعات نوشته ها قرار نگرفته است،وشما باید برای دسترسی به آنها به آرشیو وبلاگ مراجعه کنید. مطالب این وبلاگ از تاریخ 23/10/1386 در فهرست موضوعلت نوشته ها وارد شده است. جمله ای که مرا تکان داد: (( مردی که کوهی را برمی دارد، با برداشتن سنگ های کوچک آغاز می کند.)) _ ویلیام فانکر _ هرگز فرصتی رابرای شاد کردن دیگران از دست ندهید، چرا که خود شما از این کار سود می برید! حتی اگر هیچ کس نداند شما چه می کنید! جهان پیرامون شما خوشنود تر خواهد شد. و همه چیز برای شما بسیار آسان تر می شود. در این جهانم و لحظه اکنون را می زییم اگر کار خوبی هست که می توانم انجام دهم، یا شادی ای هست که می توانم به دیگران ببخشم، |