دوشنبه 86 بهمن 22 , ساعت 3:0 صبح
باران بدجوری به صورتش می خورد.سرش را بالا گرفت و مأیوسانه نگاهی به صف طویل اتوبوس انداخت.صدایی گفت:ببخشید آقا!ساعت چنده؟
مرد برگشت و نگاهی به صورت درهم رفته پیرمرد انداخت و بی حوصله گفت:پنج.
با توقف اتوبوس جنب و جوشی در صف افتاد.جمعیتی که توی اتوبوس بودند کمی جابجا شدند:بیا تو آقا...یه نفر جا داره!
مرد برگشت و نگاهی به پیرمرد انداخت و یک قدم عقب کشید:شما بفرمایید پدر جان!
وبلاگ نصیحت
پیرمرد سوار شد.صورت خندان پیرمرد از پشت شیشه اتوبوس به مرد آرامش می داد.
باز هم باران می بارید اما این بار مرد نفر اول صف بود...
مرد برگشت و نگاهی به صورت درهم رفته پیرمرد انداخت و بی حوصله گفت:پنج.
با توقف اتوبوس جنب و جوشی در صف افتاد.جمعیتی که توی اتوبوس بودند کمی جابجا شدند:بیا تو آقا...یه نفر جا داره!
مرد برگشت و نگاهی به پیرمرد انداخت و یک قدم عقب کشید:شما بفرمایید پدر جان!
وبلاگ نصیحت
پیرمرد سوار شد.صورت خندان پیرمرد از پشت شیشه اتوبوس به مرد آرامش می داد.
باز هم باران می بارید اما این بار مرد نفر اول صف بود...
نوشته شده توسط فاطیما | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
فاطیما سلام. من فاطیما هستم. متولد 1372 هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.. توجه! راستی باید بگم که متاسفانه مطالب این وبلاگ تا مدت یک سال در فهرست موضوعات نوشته ها قرار نگرفته است،وشما باید برای دسترسی به آنها به آرشیو وبلاگ مراجعه کنید. مطالب این وبلاگ از تاریخ 23/10/1386 در فهرست موضوعلت نوشته ها وارد شده است. جمله ای که مرا تکان داد: (( مردی که کوهی را برمی دارد، با برداشتن سنگ های کوچک آغاز می کند.)) _ ویلیام فانکر _ هرگز فرصتی رابرای شاد کردن دیگران از دست ندهید، چرا که خود شما از این کار سود می برید! حتی اگر هیچ کس نداند شما چه می کنید! جهان پیرامون شما خوشنود تر خواهد شد. و همه چیز برای شما بسیار آسان تر می شود. در این جهانم و لحظه اکنون را می زییم اگر کار خوبی هست که می توانم انجام دهم، یا شادی ای هست که می توانم به دیگران ببخشم، |