دوشنبه 86 دی 17 , ساعت 6:5 عصر
جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه بسنگی دچار
به نرمی چنین گفت با سنگ سخت
کرم کرده راهی ده ای نیکبخت
ولی سنگ چون خو گران بود سر
زدش سیلی و گفت دور ای پسر
نجنبیدم از سیل دریا گرای
که ای تو، که پیش تو جنبم ز جای
نشد چشمه از پاسخ سنگ سرد
به کندن در ایستاد و ابرام کرد
بسی کند و کارید و کوشش نمود
کزین سنگ خارا رهی برگشود
ز کوشش به هر چیز خواهی رسی
به هر چیز خواهی کماهی رسی
پی نوشت:
سلام.این اولین باره که دارم توی چند کیلو امیدواری شعر می ذارم ولی این شعر رو با اینکه ممکنه بارها شنیده باشید و خونده باشید یه بار یه جور دیگه بخونین.......
نوشته شده توسط فاطیما | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
فاطیما سلام. من فاطیما هستم. متولد 1372 هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.. توجه! راستی باید بگم که متاسفانه مطالب این وبلاگ تا مدت یک سال در فهرست موضوعات نوشته ها قرار نگرفته است،وشما باید برای دسترسی به آنها به آرشیو وبلاگ مراجعه کنید. مطالب این وبلاگ از تاریخ 23/10/1386 در فهرست موضوعلت نوشته ها وارد شده است. جمله ای که مرا تکان داد: (( مردی که کوهی را برمی دارد، با برداشتن سنگ های کوچک آغاز می کند.)) _ ویلیام فانکر _ هرگز فرصتی رابرای شاد کردن دیگران از دست ندهید، چرا که خود شما از این کار سود می برید! حتی اگر هیچ کس نداند شما چه می کنید! جهان پیرامون شما خوشنود تر خواهد شد. و همه چیز برای شما بسیار آسان تر می شود. در این جهانم و لحظه اکنون را می زییم اگر کار خوبی هست که می توانم انجام دهم، یا شادی ای هست که می توانم به دیگران ببخشم، |