سلام.
با اينكه اين داستان رو چند بار خونده بودم اما بازهم براي من جذاب و شيرين بود. ظاهرا اين جزو يك مجموعه داستان هستش كه نكات اخلاقي رو با تكنيكهاي غافلگيري،‏ ياد ميده. مثل هموني كه من توي وبلاگم گذاشتم درباره اون پسري كه براي پدرش نامه مينويسه.
به هر صورت، ميخواستم بگم،‏ روح انسان،‏ مثل يه اتومبيل،‏ بعضي وقتها،‏ توي سرما، احتياج داره كه يه نفر اون رو هل بده يا در جايي كه خراب شده،‏ احتياج داره كه يه نفر اون رو بكسل كنه. اين شبيه همون لحظاته و اين داستان،‏ از اون نوعيه كه ميتونه اينكارو بكنه.
ممنون از زحمتي كه براي درج اين داستان كشيدي و دستت درد نكنه.