در سکوت تنهايي خود به يادتت مي افتم
و سرپاي وجودم از عشقت لبريز ميشود
به اميدي روزي که بيايي و غروب دلتنگيها را به سپيده با تو بودن برساني
و دفتر سرنوشت مرا با سرانگشت معجزه گرت ورق بزني
وقتي به تو فکر ميکنم در خلوت تنهاييم ديگر تنها نيستم...