کاملا با نيما موافقم من تو همه مشکلات فقط به خدا توکل کردم تلاش کردم جون کندم هي شکست خوردم ولي به خاطر اينکه باور داشتم خدا دفعهي بعدي حتما کمکم ميکنه خدا تنهام نميذاره خدا منو خوشبخت ميکنه خدا منو دشمن به شاد نميکنه خدا آبروي منو و خانوادمو حفظ ميکنه هي با اين حرفا ادامه دادم تا اينکه ثمره ي همشو ديدم ثمرش هيچي بود بعد از 20سال تلاش و دويدن به هيچي رسيدم به پوچي رسيدم به سرافکندگي رسيدم به آخرش رسيدم فهميدم کل زندگيم يه سراب بوده هيچ کدوم از باورهام عملي نشد و تلاشم نتيجه نداد آقاي نيما راست ميگه فقط شانس مهمه فقط تقدير مهمه که خدا بخواد تورو بکشه بالا يه نکشه مامان و بابام رفتن مکه و کربلا برام دعا کردند رفتيم مشهد دعا کردم هرکي بم ميرسه ميگه برات خيلي دعا کردم من نميدونم پس اين دعاها کجا رفت حالا من بنده ي گناهکار نميدونم يعني آنقدر بختم بسته است که حتي دعاي ديگران و دعا تو مکه ام برا من کارساز نيست.....